Месяц круглы ўстаў на небе, Блішчыць невысока. Ўвесь чырвона-жоўты, быццам Пугачова вока. Зь мілым, задушэўным зыкам Важкі хрушч лятае; Пра няшчаснае каханьне Нехта запявае. Голас полем пракаціўся, У бары аддаўся: «А дзе ж тая крынічанька, Што голуб купаўся?» І снуюцца сумна ў сэрцы, Ўюцца адгалоскі Горкай песьні, простай песьні Беларускай вёскі...
1911
|
|